Plots begint je baby na de voeding hard te huilen, spartelt met zijn beentjes en balt zijn vuistjes. Zo snel als het begon, zo snel kan het ook weer weg zijn. Soms gaat het juist gepaard met veel buikgerommel, scheetjes en een rood hoofd van het persen. Het ziet er vaak heel zielig uit, maar veel baby's krijgen hiermee te maken: darmkrampjes. Geen zorgen, osteopathie biedt uitkomst.
De krampjes kunnen al vrij snel na de geboorte ontstaan, omdat het maagdarmstelsel van een baby nog niet voldoende gerijpt is. Dit betekent dat de darmen van je baby na de geboorte nog volop in ontwikkeling zijn, waardoor ze moeite hebben om de borst -en/of flesvoeding te verteren. De piek van deze krampjes zit meestal tussen de 6-8 weken. Vanaf dan zie je dat de darmkrampjes geleidelijk afnemen. Het maagdarmstelsel is dan verder ontwikkeld.
Darmkrampjes kunnen verschillend zijn van aard, waardoor het soms lastig is om ze te herkennen bij je baby. Ze kunnen verschillende oorzaken hebben:
Voeding
Er wordt vaak gezegd dat darmkrampjes niet/nauwelijks voorkomen bij borstvoeding, maar dat is niet waar. Darmkrampjes komen voor bij zowel fles- als borstvoeding, omdat de voeding soms nog moeilijk te verteren is door de onrijpheid van de darmen. Een andere reden kan zijn dat je baby een koemelkallergie heeft, waardoor het de voeding niet kán verteren. Deze kans is vrij klein (slechts 2-3% van baby’s tussen 0-1 jaar heeft zo’n allergie), maar vermoed je dat jouw baby een dergelijke allergie heeft, neem dan contact op met je huisarts.
Techniek van het drinken
Een baby is tijdens het drinken geweldig in multitasken; de speen/tepel vacuümzuigen, drinken, slikken en ademen. Om dit allemaal tegelijkertijd voor elkaar te krijgen, moet er een goede samenwerking zijn tussen onder andere het middenrif, de nek, de mond en de tong. Wanneer een van deze structuren minder goed beweegt, dan kan je baby een verkeerd drinkpatroon aanleren. Het gevolg van een onjuist drinkpatroon is dat je baby veel lucht binnen kan krijgen. Dit kan darmkrampjes veroorzaken of in stand houden.
Beweeglijkheid van de schedel
De nervus vagus, een hersenzenuw, is onder andere verantwoordelijk voor het aansturen van de darmen. De nervus vagus komt via de schedelbasis naar buiten en loopt dan achter de slokdarm, door het middenrif naar de buikholte toe. Het is van belang dat er geen spanning zit op omliggende weefsels zodat deze zenuw de juiste informatie kan doorgeven aan de darmen. Een osteopaat kan deze beweeglijkheid stimuleren.
Een osteopaat kijkt met je mee om te zien waar de oorzaak van de darmkrampjes ligt. Dit wil zeggen dat de osteopaat gaat voelen bij je baby welke structuren minder goed bewegen. In de praktijk komt het erop neer dat we het hele lichaam van je baby gaan onderzoeken omdat de beweeglijkheid van het middenrif, de wervelkolom, de hals, de schedel en de buik allemaal een invloed hebben op de darmkrampjes. Met rustige mobilisatietechnieken kunnen we ervoor zorgen dat deze structuren beter gaan bewegen en de darmen daardoor beter hun werk kunnen doen.
Tip: breng een knuffel, speentje en voeding mee naar de behandeling voor troost en om eventueel te kunnen kijken hoe de baby drinkt.
