Wat is een driftbui bij je dreumes, peuter, kleuter of kind?
Bij een driftbui uit een kind op een heftige(re) manier zijn gevoelens. Het laat op die manier merken het ergens niet mee eens te zijn of dat iets niet lukt. Een jong kind kan (nog) niet (goed) praten of beredeneren. Dat komt pas op latere leeftijd. Dus als het iets wil, snapt het de argumenten niet waarom iets niet kan. Als een kind een behoefte niet direct kan bevredigen, kan dit een driftbui veroorzaken. Oudere kinderen hebben bovendien vaker driftbuien op een moment dat ze minder lekker in hun vel zitten. Ze kunnen dan, net als volwassenen die het te druk hebben, een korter lontje hebben en feller reageren.
Driftbuien bij dreumes of peuter
Je dreumes of peuter ontdekt op een gegeven moment dat het een eigen mening heeft. Hij/zij wil steeds meer zelf doen en bepalen wat er gebeurt, maar dat kan niet altijd. Jouw dreumes of peuter zoekt zijn/haar eigen grenzen op en ook die van de ander. Dit wordt de peuterpuberteit genoemd. Een kind heeft in deze periode ruimte nodig om te kunnen oefenen, maar heeft ook heel veel behoefte aan duidelijkheid en grenzen.
Bij peuters en kleine kinderen uit een driftbui zich in gillen, stampvoeten, over de vloer rollen, adem inhouden en soms zelf in schoppen, slaan of met het hoofd bonken. Over het algemeen komen en gaan deze driftbuien heel snel.
Wat zijn de oorzaken van een driftbui?
De hersenen van een peuter zijn nog niet voldoende ontwikkeld om zichzelf in de hand te kunnen houden. De hersenhelften moeten daarvoor eerst goed samen gaan werken. Bij geboorte is de rechterhersenhelft dominant. Hoe complexer een taak is hoe meer beide hersenhelften ingeschakeld worden voor de uitvoering. Dit is voor een klein kind echt nog heel moeilijk.
Oudere kinderen hebben al wat meer controle over hun emoties dan kleinere kinderen. Ze kunnen hier steeds beter mee omgaan en deze beter onder woorden brengen. Toch zijn er ook heel wat oudere kinderen die heftige driftbuien hebben. Vaak is een gevoel van onmacht en onrechtvaardigheid de trigger voor zo’n woedeaanval. Het is dan ook belangrijk die triggers zo veel mogelijk weg te nemen.
Er zijn verschillende redenen waardoor een kind driftbuien kan krijgen:
- Vermoeidheid door slecht slapen, weinig rustmomenten of regelmaat gedurende de dag. Rust, reinheid en regelmaat blijven dus belangrijk.
- Lichamelijke ongemakken zoals buikpijn of hoofdpijn, maar ook immuniteitsproblemen (veel ziek zijn).
- Niet lekker in zijn/haar vel zitten, kan een reden zijn dat een kind sneller een driftbui krijgt.
- Door fysieke of mentale overprikkeling kan een kind bepaalde prikkels niet meer op de juiste manier verwerken. Doordat de emmer al bijna vol zit, is er geen ruimte meer voor nieuwe prikkels.
- Een schommelende bloedsuikerspiegel kan zorgen voor overprikkeling, waardoor een driftbui kan ontstaan. Let erop dat je kind niet te veel suikers binnenkrijgt, waardoor het energielevel van een kind even flink stijgt, maar daarna ook in een dieper dal kan komen en zo schommelingen in de bloedsuikerspiegel kunnen ontstaan.
Wat gebeurt er in het lichaam bij een driftbui?
Een driftbui brengt vaak een hevige lichamelijke reactie op gang. Je kunt makkelijk zien dat een kind boos is, doordat het dan zijn kaken op elkaar klemt, de wenkbrauwen fronst, rood wordt of zijn lichaam aanspant (denk aan gebalde vuisten). Op dat moment worden er in de hersenen bepaalde stofjes aangemaakt, waardoor ook de bloeddruk stijgt. Dit veroorzaakt ook die roodheid en spierspanning. Deze reactie is eigenlijk een zogenaamde vecht-of-vlucht reactie: een lichamelijke reactie die vaak automatisch optreedt als reactie op een waargenomen aanval of (levens)bedreiging. Kinderen moeten simpelweg nog leren omgaan met dergelijke reacties.
Wat osteopathie kan betekenen bij driftbui van kinderen
Continu gaan er prikkels vanuit de organen en het bewegingsapparaat naar de hersenen en terug. We zijn ons hier vaak niet bewust van, maar ze zijn er wel. Het is voor een (klein) kind vaak al heel moeilijk om veel prikkels te verwerken of een complexe taak uit te voeren. Als er dan ook nog eens veel lichamelijke prikkels zijn, dan wordt het nog moeilijker.
De osteopaat gaat op zoek naar de lichamelijke bewegingsbeperkingen die het kind kunnen prikkelen. Elke prikkel die niet nodig is, zorgt ervoor dat andere prikkels te veel kunnen worden. Door de bewegingsbeperkingen in de organen, gewrichten, banden en spieren te herstellen, wordt het centraal zenuwstelsel minder geprikkeld en kan het prikkels van buiten beter aan. Je kind komt in een betere interne balans en daarmee ook in een betere balans met zijn of haar omgeving.
Verder willen we dat er een goede samenwerking is tussen beide hersenhelften om de prikkelverwerking te verbeteren. Dit kunnen we testen en bevorderen door de schedel te mobiliseren.
Heeft jouw kind last van driftbuien?
Neem dan contact met ons op. We helpen jouw dreumes, peuter, kleuter of ouder kind uiteraard graag.
